پنبه زندگی متولدین رابطه عاطفی متولدین آذر

پنبه: زندگی متولدین رابطه عاطفی متولدین آذر متولدین مهر متولدین شهریور متولدین اردیبهشت سرگرمی

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

    در میان هنرها موسیقی به چند علت اهمیت خاص دارد: 1- به علت پایه ای بودن موسیقی و توانایی تلفیق با سایر رشته ها، 2- به علت فراگیری و گستردگی دامنه مخاطب و 3-

    چاوش‌خوان مردم

    چاوش خوان مردم

    عبارات مهم : ترانه

    در میان هنرها موسیقی به چند علت اهمیت خاص دارد:
    1- به علت پایه ای بودن موسیقی و توانایی تلفیق با سایر رشته ها، 2- به علت فراگیری و گستردگی دامنه مخاطب و 3- به علت کوتاه بودن فرآیند خلق ایده تا اجرا . در جامعه ما از دیرباز موسیقی با فرهنگ ایرانی پیوند داشته و از سوی دیگر به علت حرمت شرعی هر لحظه محل تضارب آرا بوده هست. در نتیجه در کنار سه عامل اوج به همین علت اخیر هم باید به این پرسش پاسخ داد که موسیقی متعهد چیست؟ عنوان موسیقی متعهد در دل خود تفکیک موسیقی خوب و موسیقی بد را دارد و این یعنی اینکه موسیقی خوب را به رسمیت می شناسیم. بعد همین ابتدای سخن راهمان از دو گروه، جدا خواهد شد! به اعتبار آنچه گفته شد و به حکم وظیفه روشنگری باید مولفه موسیقی خوب و بد و در مرحله بعد، مشخصات یا مصادیق موسیقی متعهد را برشماریم. موسیقی بد: عامل یا تسهیل گر سرخوشی هایی که پایانش یا حال بد است یا پشیمانی. موسیقی اساسا قرار است حال ما را خوش کند و بهی را بهتر و ناخوشی را خوش کند. موسیقی اگر اختیار انسان را سلب کند اصلا موسیقی نیست و ماهیتش قلب شده است هست. چه آنقدر تند و محرک باشد که بی اختیار انسان، بشود آنچه که نباید… و چه آنقدر تلخ و پوچ و یاس آور باشد که زورش به زور میل به زندگی بچربد! و نهایی جز به کام فوت رفتن نداشته باشد. هیجان مثبت باشد یا منفی، هنگامی که به افراط بکشد ضد زندگی و موسیقی ذاتش زندگی هست. موسیقی صدای زندگی هست؛ بعد هرچه جز این باشد، در زمره موسیقی خوب است.

    اما موسیقی متعهد و غیر متعهد : موسیقی هرچه زیاد در خدمت کم کردن زحمت و التیام زخم های زندگی باشد، متعهدتر هست. اصلا تعهد مگر چیزی جز این است؟

    موسیقی در کشور عزیزمان ایران با کلام پیوند جدی دارد؛ آیا که شعر، زبان مردم این سرزمین هست. بعد هنگامی که سخن از موسیقی متعهد می شود ناگزیر بار مهم این تعهد به دوش شعر خواهد بود. در همه انواع موسیقی هم این قاعده ساری و جاری هست؛ خواه سنتی، پاپ، راک یا رپ.

    تاریخ معاصر موسیقی کشور عزیزمان ایران به اعتبار « تعهد» ، تصنیف از «علی اکبرخان شیدا» و «عارف قزوینی» شروع می شود. از خون جوانان وطن لاله دمیده… ( یادآوری این توصیه خالی از لطف نیست که آنچه در اینجا به عنوان تعهد و موسیقی متعهد یا تاریخ موسیقی متعهد از آن یاد می شود، صورت دیگری از عنوان «موج نوی ترانه» یا «ترانه نوین» هست. گاهی اشتراک لفظ رهزن معنا ست و گاه هم به عکس، افتراق الفاظ و عناوین و صورت بندی ها گمراه کننده است.) تصنیف های موسیقی سنتی هم از همین زاویه قابل تفکیک اند: متعهد – غیرمتعهد؛ با خاصیت- بی خاصیت . در موسیقی سنتی به دلایل مختلفی این بحث جدی گرفته نمی شود: 1- به نظر می رسد فراگیری سابق را با وجود رقیب قدرتمند (پاپ ) از دست داده هست. 2- جامعه مذهبی حساسیت زیادی بر آن ندارد. 3- گردش مالی به اندازه پاپ ندارد. 4- پسوند ایرانی و سنتی در حکم سپری برابر منتقدان قرار داده شده است هست. به همه این دلایل ما نیز ورود بیشتری به ماجرای «تعهد در موسیقی سنتی» نمی کنیم و بحث را با «تعهد در موسیقی پاپ» به صورت موردی و مصداقی پی می گیریم و تنها به برشماری مصادیق بارز، اثرگذار و ماندگار موسیقی متعهد اشاره ای مختصر کرده و بازخوانی سیر تطور تصنیف را به هنگامی که دیگر موکول می کنیم:

    مرغ سحر ناله سر کن (شجریان)
    ای کشور عزیزمان ایران ای سرای امید (ناظری)
    تا کی به تمنای وصال تو یگانه (مختاباد)
    و …

    تعهد در موسیقی پاپ بروز بیشتری داشته هست؛ هم به علت تعدد آثار اجرا و منتشر شده، هم به علت تکثر خوانندگان و در نتیجه سلایق و مناظر متفاوت و هم شنیده شدن و اثرگذاری. مصداق مشهود تعهد در موسیقی به خاص موسیقی پاپ، آثار اجتماعی است با سویه های اعتقادی، سیاسی و فصل موسیقی اجتماعی و غیر اجتماعی، انتقادی بودن اثر هست. خوشبختانه موسیقی پاپ در دو دهه ای که دچار رنسانس شده است کارنامه خوبی دارد؛ ولی به لحاظ کمیت کافی نیست که به دو علت عمده بازمی گردد؛ یکی جدایی بازیگران و صورت های معروف سلبریتی زده که در خدمت مردم نیستند و دیگری مدیرانی که مسیر کم خطر موسیقی بازاری را به موسیقی اجتماعی ترجیح داده اند و پشت توجیهات مختلفی در امانند.

    به بهانه قطعه موسیقی «خوزستان» اثر اخیر و مهم محسن چاوشی، متن تعدادی از شعرهای اجتماعی این خواننده مردمی را که با استقبال زیاد مردم نیز، همراه بود، مرور می کنیم. اشعاری که غالبا از «حسین صفا» هست. چاوشی یکی از عالی ترین نمونه هاست که نشان دهیم هنگامی که از موسیقی متعهد سخن می گوییم، منظورمان چیست. آن هم در قالب موسیقی پاپ که سال ها مخالفانی جدی داشته که آن را خطری جهت فرهنگ مردم می دانستند. دشواری دیگر موسیقی پاپ آن است که باید در جبهه ای دیگر با سرمایه داری و مارکتینگ بازار بجنگد. ولی هر لحظه چشمه زلال از دل سنگ های سخت می روید. از 12 آلبوم مستقل چاوشی از سال 83 با حدود 153 قطعه مستقل و داخل آلبوم، تعداد زیادی از این آثار اجتماعی، اعتقادی و البته انتقادی هست. محسن چاوشی با صدای زخمی اش گرچه هر لحظه از دردها می خواند ولی امید شاه بیت آثار اوست و این گونه است که انتقادات او از جنس اعتقاد است و مصلحانه شنیده می شود.

    «خوزستان»: حسین صفا
    تنهای تنهای تنهایی
    مظلوم مظلوم مظلومی
    بی یار بی یار بی یاری
    خوزستان خوزستان خوزستان
    .
    بی دردا خوابیدن خوابیدن
    نامردا خوابیدن خوابیدن
    اما تو بیداره بیداری
    خوزستان خوزستان خوزستان
    .
    ای مردم ای مردم ای مردم
    بارون کو بارون کو بارون کو
    ای بارون ای بارون ای بارون
    کارون کو کارون کو کارون کو
    .
    از خاکت از نفتت از خونت
    شب دستش رنگینه رنگینه
    ای قاضی ای قاضی ای قاضی
    شب جرمش سنگینه سنگینه

    بمب بارون بمب بارون بمب بارون
    طیاره طیاره طیاره
    نارنجک نارنجک نارنجک
    خمپاره خمپاره خمپاره

    این ظلمه هنگامی که که زالوها
    تو جیب این مردم میلولن
    وقتی که خیلی از این مردم
    بی پوله بی پوله بی پولن

    ای قاضی مردم چی میگن
    آبادی آبادی آبادی
    ای قاضی این مردم چی می خوان
    آزادی آزادی آزادی

    جان آرا جان آرا جان آرا
    خوزستان تنهای تنها شد
    خوزستان از اشک این مردم
    دریا شد دریا شد دریا شد

    ای قاضی مردم چی میگن
    آبادی آبادی آبادی
    ای قاضی این مردم چی میخوان
    آزادی آزادی آزادی

    «لنگه کفش»: حسین صفا
    قطعه «لنگه کفش»، از زبان لنگه کفش کهنه ای است که با همه تنهایی و مشکل های زندگی از غیرت و تلاش دم می زند و جان مایه این اثر چیزی نیست جز امید. امید حلقه مفقود موسیقی اجتماعی- انتقادی ماست. این قطعه در آلبومی به همین نام در زمستان سال 1384 منتشر شد.

    یه لنگه کفش پیر و درب و داغون
    افتاده بود یه گوشه خیابون

    هیشکی اونو یه لحظه پاش نمی کرد
    هیشکی یه لحظه هم نگاش نمی کرد

    می گفت که تنهایی و بی پناهی
    یه روز به آخر برسه الهی

    یه لنگه کفش پاره بی کس و بی ستاره
    افتاده زار و گریون یه گوشه خیابون
    .
    شب بود و شبگردی بارون و باد
    رد شدم و چشام به چشماش افتاد

    دیدم که زخماش همه از غربته
    مثل خودم خسته و بی طاقته

    دیدم و گفتم که نباید نشست
    یه کفش بیچاره رو دید و نشکست

    رفتم و گفتم که آیا نشستی
    تلف نکن عمرتو دستی دستی

    درسته که از همه تنهاتری
    اسیر این دردای زجرآوری
    .
    کفشای غیرتو باید پا کنی
    بگردی و لنگه تو پیدا کنی

    «جنگ زده»: پدرام پاریزی
    محسن چاوشی اهل خرمشهر است و بیشترین آثار راجع به خوزستان در میان همه خوانندگان متعلق به اوست. چاوشی درد خوزستان دارد؛ چه هنگامی که از گرمای جنوب و بازار خرمشهر می خواند، چه هنگامی که از جنگ و شیمیایی و رشادت می گوید، چه هنگامی که از هوای خاک آلود جنوب می گوید. «جنگ زده» یکی از قطعات آلبوم پرطرفدار امیر بی گزند بود که با استقبال بسیار زیادی از سوی مردم همراه شد.

    چاوش‌خوان مردم

    دلت تهرون چشات شیراز لبت ساوه هوات بندر
    بمم هر شب تنم تبریز سرم ساری چشام قمصر
    دلم دلتنگ تنگستان رو دوشم درد خوزستان
    غرورم ایل قشقایی توو رگهام خون کردستان
    تو خونه ام (یا خونم) جنگ تحمیلی تو خونت ملک اجدادی
    خرابم مثل خرمشهر ولی تو خرم آبادی
    تموم کودکی هامو بهم دنیا بدهکاره
    تو با لالایی خوابت برد منم با موج خمپاره
    دیگه خسته ام از این شهر و از این دنیای وامونده
    میخوام برگردم اونجایی که انگشتام جا مونده
    دلم بعد از تو با هرچی که ترکش داشت جنگیده
    دیگه بعد از تو به هرکی که د(ت)رکش کرد خندیده
    رو دستم داغ سوسنگرد تو قلبم علاقه خونین شهر
    خیالم رکس آبادان اسیرم باز تو این شهر
    موهام(ت) قشلاق دستامه برام بنبسته هر کوچه
    مث تالار آیینه به هر سمتی برم پوچه
    دیگه خسته ام از این شهر و از این دنیای وامونده
    می خوام برگردم اونجایی که انگشتام جا مونده
    دلم بعد از تو با هر چی که ترکش داشت جنگیده
    دیگه بعد از تو به هرکی که درکش کرد خندیده

    «خلیج ایرانی»: حسین صفا و سینا حجازی
    اغلب بازیگران و صورت های معروف از جمله خوانندگان و ترانه سرایان نسبت به عرق ملی- میهنی خود حساسند و بارزترین جلوه وطن دوستی و ایرانی گری هنرمندان، در رثای خلیج فارس بوده و هست. چاوشی به سبک خودش در قطعه «خلیج ایرانی» رجزخوانی کرده هست. ترانه این کار را حسین صفا و سینا حجازی سروده اند که هر یک امضای خودشان را پای اثر گذاشته و لحن خود را حفظ کرده اند.

    تیغیم و می بُریم رعدیم و می غریم
    فریادمون پشت کوهُ تکون میده
    از جار و جنجال دشمن نمی ترسیم
    این خاک خیلی از این بازیا دیده

    خون عزیزامون دریاست ای دنیا
    طوفان ترین دریا با ماست ای دنیا
    سبز و سفید و سرخ آباد و آزاده
    تا است این پرچم بالاست ای دنیا

    خلیج ایرانی آبی و آزاده
    یه ملت عاشق پشت تو وایستاده
    برای داشتنِ تو دنیا اگه جمع شه
    فکر کن اجازه بدیم یه مو ازت کم شه

    هر آدمی تو دنیا یه تیکه خاک مال اونه
    عاشق آب و خاکشه خاک من ایرونه
    کوچولو جلوتر نیا این گربه بی رقیبه
    این گربه استخرش واسه تو زیادی عمیقه

    ما دستامون تو دست همه شما دستاتون تو نفته
    کوچولو شیطونی بسه دیگه انگاری یادتون رفته
    این گربه خوابه ولی اگه بیدار شه می غره
    شیطونی کنی یهو دیدی گوشتونُ می بُره

    خلیج ایرانی آبی و آزاده
    یه ملت عاشق پشت تو وایستاده
    برای داشتنِ تو دنیا اگه جمع شه
    فکر کن اجازه بدیم یه مو ازت کم شه

    خلیج ایرانی آبی و آزاده
    یه ملت عاشق پشت تو وایستاده
    برای داشتنِ تو دنیا اگه جمع شه
    فکر کن اجازه بدیم یه مو ازت کم شه

    «نخلای بی سر»: محسن چاوشی
    همان طور که گفتیم چاوشی بیشترین حساسیت را به زادگاه خود دارد و همواره قطعاتی که جهت آن دیار اجرا کرده از کلیشه های مرسوم به دور است.
    هنوزم شهر من زیباست
    ولی مث من افسردست
    هنوزم بوی خون میـــــــــــده
    هنوز مهجور و سرخوردست

    هنوزم بوی خون میده
    هنوز بوی جنون میده
    با سرخیــــش راه دریا رو
    به ماهی ها نشون میده

    هنوزم روی دیواراش
    نشون گلوله ها پیداست
    هنوز تو کوچه هاش عطر
    تن فرمانده دنیا آراست

    هنوز آواز می خونن
    تموم مردای بندر
    واسه زخمای بی مرهم
    برای نخلای بـــی ســــر

    با اینکه دورم از شهرم
    با اینکه آخر خطــــــــم
    با اینکه شهر ویرونست
    هنوزم عاشق شطــــم

    خدایا من با این مــــردم
    با این احساس همدردم
    نذار با دستای خالی
    به خرمشهر برگردم

    «خودکشی ممنوع»: ترانه مکرم
    ترانه مکرم، شهرتش را مدیون چند اثری است که با چاوشی کار کرده هست؛ به خاص در فیلم سینمایی سنتوری. «خودکشی ممنوع» یکی از همکاری های موفق مکرم و چاوشی بعد از «گوشی رو بردار تا صدات…» هست؛ قطعه ای که عنوانش بیانگر ترانه کار هست. این قطعه با توجه به میکس و مستر خاص چاوشی فضای جالبی را ایجاد کرده است.
    از این اوج نیگا کـردم زمین منـو صدا می زد
    یکی می گـف بپر پایین یکی تـو قلبم جـا می زد

    وقـت تمـوم کـردن کار شهامـت دل بریدن
    خط کشیدن دور همـه به حـس پرواز رسـیدن

    حـالا باید چی کار کنـم خاطـره ها رو خـط زدم
    کـاری که اینـجا ندارم گـذشتن و خـوب بلدم

    برای گـریه کـردنات یکـی دو روزی کـافیه
    سـیا بپوش بـرای من اینم بـرای قافیه

    فقط مـن از اینجا مـیرم فک نکنم چـیزی بشه
    نه آسـمون زمین میاد نه ابری بـارونی مـیشه

    حرفـای آخرو زدم کـارو باید تمـوم کنم
    حیفـه که این ثانیه رو بــرای حرف حـروم کنم

    «واسه آبروی مردمت بجنگ»: روزبه بمانی
    محسن چاوشی احتمالا تنها خواننده پاپ مشهور و محبوبی است که همکاری های کمی با روزبه بمانی داشته هست. ولی همان تعداد کم هم جزء پرمغزترین قطعات این سال ها بوده هست. زاویه دید تازه و استفاده از تعابیر بکر، از شگردهای تخصصی هر دو نفر است.
    حاضرم به خاطر غرور تو
    به نبرد همه ی دنیا برم
    من زمین خوردم تمام عمرمو
    تا همین یه پله رو اوج برم
    من زمین خوردم تو بالاتر بری
    تا همه دنیا تورو صدا کنن
    اگه اوج رفتم از این پله ها
    واسه این بوده تورو نگاه کنم
    از یه سینه ستبر خالی و
    زور بازو پهلوون نمی شه ساخت
    از خودت کم کن به علاقه مردمت
    رو ترازو پهلوون نمی شه ساخت
    میون این پهلوونا هیچ کسی
    با یه برد احساس خوشبختی نکرد
    واسه آبروی مردمت بجنگ
    این مدالا تختیُ تختی نکرد
    گاهی اون کسی زمینت می زنه
    که خودت حس می کنی تو مشتته
    وقتی اون گنده ترا رو می بری
    شک نکن که قلب مردم پشتته
    .
    از یه سینه ستبر خالی و
    زور بازو پهلوون نمیشه ساخت
    از خودت کم کن به علاقه مردمت
    رو ترازو پهلوون نمی شه ساخت

    در میان هنرها موسیقی به چند علت اهمیت خاص دارد: 1- به علت پایه ای بودن موسیقی و توانایی تلفیق با سایر رشته ها، 2- به علت فراگیری و گستردگی دامنه مخاطب و 3-

    روزنامه فرهیختگان

    واژه های کلیدی: ترانه | ایرانی | ایرانی | موسیقی | خوزستان | محسن چاوشی | اخبار فرهنگی و هنری


    دانلود


    دانلود فایل ها

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • تکست بوک
  • خرید کتاب انگلیسی
  • خرید کیندل آمازون
  • کتاب زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی دانشگاهی
  • باکس کتاب
  • مانگا زبان اصلی
  • قیمت چاپ کتاب PDF
  • چاپ مانگا
  • رفتن به نوار ابزار